16 juli: Derry – Elaghvale (7 km – 123 m klim)
Vanmorgen boekte ik om 10 uur een rondleiding in het ‘Museum of Free Derry’, dat het gruwelijke verhaal van Bloody Sunday (1972) documenteert. De oudere broer van onze gids John werd vlak voor dat museum doodgeschoten door Britse paratroopers.
Lees Johns verhaal over Bloody Sunday
17 juli -- rustdag in Elaghvale
Wegens zware regen besliste ik vandaag niet te fietsen. Nog enkele foto's en overpeinzingen bij (London)Derry. Bij het herbekijken van de foto's realiseerde ik me dat in Derry veel van de verhaallijnen die ik tijdens mijn tocht van Zuid naar Noord Ierland gevolgd heb, samenkomen.
Demografie: Bij het binnenrijden van de stad passeerde ik, op de plek waar vroeger de aanlegsteiger voor de trans-Atlantische scheepvaart was, een monument dat herinnert aan de Ierse diaspora. Een gezin met drie jonge kinderen vertrekt, oma en opa blijven verweesd achter op de kade. Het Titanic verhaal...
Politiek: Bij het Free Derry Museum de verhaallijn van de Ierse onafhankelijkheidstrijd tegen de Engelsen, de daaropvolgende burgeroorlog (cf. het verhaal over het Ballyseedy Memorial) en uiteindelijk de Troubles in Noord Ierland. In het museum ontmoette ik ook nog vrijwillig medewerker Jimmy Toye die de Battle of Bogside' (1969) had meegemaakt en n.a.v. de 50-jarige herdenking daarvan een foto-collage had gekregen met één foto waar hij zelf op stond.
Religie: Bij het IOSAS Centre and Celtic Prayer Garden de religieuze verhaallijn van de heidense Keltische cultuur die de eigenheid van het Ierse rurale monastieke Christendom bepaalde t.o.v. het stedelijke en hiërarchisch gestructureerde Rooms Katholicisme.
Fietsperikelen: bij het buiten rijden van Derry kwam ik twee jongetjes tegen die zonder reparatiemateriaal zaten te worstelen met een ketting die vast was komen te zitten tussen het achterwiel. Omdat ik dit ook herhaaldelijk voor had (en nog zal hebben), ben ik ondertussen ervaringsdeskundige ketting-loswrikken geworden en stak hen een handje toe met mijn reparatiesetje.
Het was een bewogen tocht die emotioneel heftiger werd naarmate ik noordelijker ging. Ik hoop dat Schotland vanaf ergens volgende week terug rustiger wordt, met enkel de normale bekommernissen van de lange-afstandsfietser: de weg uitstippelen, zorgen voor voldoende water en proviand, proberen droog te blijven, dagelijks onderdak vinden, fietsgedoe en, in mijn geval, fondsen werven voor Cipriano en goede wifi netwerken vinden om de volgers te kunnen 'bedienen' met vertelsels en foto's.
Maar ik wil zeker nog eens terug naar Ierland, het is een heel speciaal en warm land, hoewel niet in de klimatologische betekenis.
18 juli – Elaghvale – Ballintoy (89 km – 632 m klim)
Vandaag heb ik mijn laatste 30 km door Ierland/county Donegal gereden, tot de Foyle ferry in Greencastle. Aan de overzijde is het Noord Ierland/county Derry.
Het cultuurverschil was meteen merkbaar. Net voorbij Magilligan Point fietste ik enkele kilometers naast de prikkeldraad van een gevangenis met daarbinnen een gevangenismuur die toch wel een kleine kilometer lang was. In Ierland heb ik nergens zo'n grote gevangenis gezien
De namen van de dorpen worden enkel in het Engels weergegeven. Geen Iers meer. In de dorpen veel Britse vlaggen. Waarschijnlijk zijn die blijven hangen na de Oranjemarsen van 12 juli. Geen Ierse kruisen meer op de kerkhoven. Veel duurdere inkomprijzen voor monumenten. Kerken zijn gesloten. In Ierland ben ik dikwijls in kerkjes gaan schuilen of rusten, omdat er naast de rijweg bijna niets 'zitbaars', zelfs geen boomstronk of zo, te vinden is. De mensen zijn gelukkig nog wel even vriendelijk
19 juli: bezoek aan Carrick-a-Rede hangbrug en Bushmills whiskey stokerij (26,6 km – 213 m klim)
Vanmorgen zou het zonnig zijn. De Carrick-a-Rede hangbrug ligt vlakbij mijn hostel, dus ik ging daar eerst een kijkje nemen. De omgeving is er mooi, maar 9£ betalen om over een hangbruggetje van 20 meter te wandelen en dan nog eens een paadje van 150 meter over een rots, heb ik niet gedaan.
Vissers gingen vroeger over een hangbrug die maar één touw had om je aan vast te houden. Hun netten en ander materiaal moesten ze ook stuk per stuk overbrengen. Ze bevestigden hun netten aan het uiterste einde van de rots, en spanden dan met een bootje in een grote boog een net op waarmee ze zeezalmen visten.
Daarna reed ik 13 km terug naar Bushmills om eten in te kopen in de dichtstbijzijnde supermarkt. Na de lange fietsrit gisteren ben ik in een pub gaan eten omdat ik alleen nog maar een blik soep en wat brood had, en dat vond ik nogal minnetjes na een zware rit van 89 km.
In Bushmills heb ik ineens ook de Bushmills Whiskey stokerij bezocht, de oudste van Ierland. Interessant. Ze laten de whiskey rijpen in vaten waar eerder Bourbon, Port, Sherry of Madeira wijn heeft ingezeten. De wanden van die vaten zijn dus doortrokken van die smaken en geven die af aan de whiskey. Zo'n vat wordt 3 keer hergebruikt en daarna doorverkocht voor decoratieve doeleinden.
In de stokerij mochten geen foto's genomen worden.
De Giants' Causeway, het vulkanisch natuurfenomeen met verticale basaltzuilen, zal voor morgen zijn, want nu is het alweer aan het gieten.
20 juli: Ballintoy Harbour en Giant’s Causeway (22,4 km -242 m klim)
Overdag was het hier prachtig open weer, dus ik wandelde eerst tot Ballintoy Harbour, dat in 2011 dienst deed als het fictieve Lordsport stadje in de Game of Thrones televisieserie.
Omdat tegen zonsondergang de kleureffecten op de natuurlijke basaltzuilen van de Giant’s Causeway op zijn mooist zijn om te fotograferen, besloot ik pas ‘s avonds naar dit merkwaardige natuurfenomeen te fietsen. Het heeft niet mogen zijn. Toen ik met de fiets vertrok was het alweer overtrokken, en tegen dat ik goed en wel aan de zuilen was, begon het te regenen. Wat het klauteren over de natte rotsen dan weer net iets spannender maakte...
De basaltzuilen zijn ontstaan t.g.v een vulkaanuitbarsting 60 miljoen jaar geleden. Het bezoekerscentrum was op dit late uur natuurlijk gesloten, dus een uitgebreider verhaal over het ontstaan kan ik nu niet schrijven. Daarom hierbij de Wikipedia link:
Wikipedia over Giant's Causeway
21 juli: Ballintoy – Ballycastle (10,3 km – 131 m klim)
Vorige donderdag tijdens de lange rit van Derry naar Ballintoy had ik een fijne rugwind, zo sterk zelfs dat mijn Belgisch vlaggetje, dat ik aan mijn achterste fietstas had bevestigd, tussen de ketting geraakte. En nu rij ik op onze nationale feestdag begot met een geamputeerde Belgische vlag. Weinig aan te doen, repareren was onmogelijk.
Ik heb spijt dat ik hier moet vertrekken. Sheep Island View Hostel was een fantastische plek om enkele dagen tot rust te komen. Erg vriendelijke mensen, een heel mooie kustlijn en boeiende wandelroutes. Een aanrader. Vanaf vanavond in Schotland, Campbeltown. Waarschijnlijk in de regen, als de weersvoorspelling het bij het rechte eind heeft....