Dat is momenteel het levensmotto van Mieke, mijn tuingastvrouw van vrijdagavond in Varsenare, nabij het kanaal Brugge-Oostende dat ik helemaal afwandel.
Mieke woont in een prachtige gerestaureerde hoeve met haar twee lieve honden, een 30-jarige Haflinger-merrie -- die overdag vrij in de tuin mag rondlopen -- en een aantal schapen en kippen.
Mieke deelt niet enkel haar tuin met trage reizigers. Later dit weekend komen 9 kankerpatiënten van een bevriende oncologe uit UZ Gent een mindful, relaxed en natuurverbindend weekend in haar hoeve doorbrengen.
Hoeveel prachtige mensen heb ik deze tocht al ontmoet? Ik ga mijn mensbeeld serieus moeten bijstellen. Waarom lezen we voornamelijk over de asociale minderheid die wandaden pleegt in de media, terwijl de overgrote meerderheid warmhartige tot, in het slechtste geval, onverschillige maar brave mensen zijn?