Fijne ontmoetingen

Alle korte human-interest verhaaltjes: sponsors, gesprekken onderweg, enz.

27 augustus: hospitaalbezoek in Maubeuge.

21 augustus: Maandag op weg naar Fumay zat ik bij Hermeton-sur-Meuse even uit te blazen op een bankje bij de Maas en een appeltje te eten.
Even tevoren had ik een man op een scootmobiel en een meelopend hondje voorbij gestoken. Toen hij mij even later terug had ingehaald, draaide hij mijn richting uit voor een babbeltje.
Stéphane heeft vijf jaar geleden een beroerte gehad en verloor daarbij het gevoel in zijn benen en ook gedeeltelijk in zijn rechterarm. Sindsdien verplaatst hij zich met zijn scootmobiel.

 13-14 augustus: vriendenbezoek in Limburg en zweetrit naar Luik (Zonhoven-Lafelt-Luik: 2 etappes: 76,4 km - 740 altimeters)

25-26 mei: Vrijgevige Nederlandse buren Evelyne en Wim

24 mei: kamperen in de tuin van Ophélie en Rudy
Na een lange en vermoeiende rit kwam ik woensdagavond vrij laat aan in Angicourt. Het was nog een paar kilometer en een steile klim om bij de camping te komen, maar gelukkig verwelkomden Ophélie en Rudy me om in hun tuin te blijven en met hen te dineren. Ik kon ook hun badkamer gebruiken voor een douche en Rudy stopte mijn vuile was in een was-droogmachine zodat ik de volgende ochtend alles weer droog en schoon zou hebben. Wat een heerlijke afsluiting van een lange fietsdag!

17 mei: Diner en pianomuziek bij Marianne thuis in Bracieux
Woensdagavond werden Els en ik door Marianne Claus-van Der Made uitgenodigd voor een etentje. Ze had op Facebook gezien dat we in de buurt waren en stuurde me een berichtje.

Toen we na het installeren van ons kamp op de naburige camping Huttopia Le Châteaux bij haar thuis aankwamen, werden we hartelijk ontvangen met een aperitief.

Françoise and Pascal fietsen met hun hond en Erwan heeft geen tent, alleen een hangmat met een tarp!

11 april: Op weg van Castelo de Vide naar Salorino ontmoette ik Antonio Marques, die me het telefoonnummer van zijn vriend Paulo Cristóvão in Salorino gaf om me te helpen betaalbare accommodatie te vinden in dat dorp .
Toen ik in Salorino aankwam en Paulo belde, vertelde hij me dat hij een logeerkamer had waar ik mocht overnachten. Hij woont op een boerderij in de Muletas finca (landgoed), ongeveer 7 kilometer van Salorino en 3 kilometer van de hoofdweg N-521.

11 April: Op weg van Castelo de Vide naar Salorina kwam ik na ongeveer 10 kilometer bij een splitsing: ik kon ofwel via kleine maar mooie landweggetjes verder fietsen (de optie van Komoot GPS), ofwel via de N246-1 rechtstreeks naar Spanje gaan (de 'gemakkelijke weg').

9 april: Tweede ontmoeting met Cathy en Ray uit Australië
Op zaterdag had ik de rondleiding door de fotostudio van Carlos Relvas gevolgd met Cathy en Ray en we hadden daarna een leuk informatief gesprek omdat Ray veel weet van vroege fotografische technieken. En ze houden ook allebei van langeafstandsfietsen.

Zondagochtend fietste ik op een zeer rustige Camino de Santiago-weg en bereikte Quinta da Cardiga, een verlaten dorp. En wie liepen daar? Ray en Cathy.

31 maart - 3 april: Ribeira de Pedrulhos: bijkomen van nare hoest bij Geertje en Ernest.

Vrijdagavond kwam ik met een vreselijk jeukende keel en een droge hoest bij Geertje en Ernest aan.
Ze verwelkomden me met open armen. We hadden elkaar al een aantal jaren niet gezien. Vele jaren geleden richtten ze No Pega Mon op, een ngo die onder meer de arme eilandbewoners van de Bigajos-archipel (Guinee-Bissau) wilde helpen om zelfvoorzienend te worden en hun onderwijssysteem te verbeteren.